76
อายุ
รเวท
: ภู
มิปั
ญญาโบราณในยุ
คโลกาภิวั
ตน์
คงผลิ
ตการศึ
กษาที
่
เป็
นประโยชน์
ในท�
ำนองเดี
ยวกั
นเกี่
ยวกั
บ จารกะ
สั
มหิ
ตา
(Caraka Samhita)
โบราณ
(1965)
หนั
งสื
ออี
กชุ
ดหนึ่
งเกี่
ยวกั
บอายุ
รเวทหรื
อการแพทย์
อิ
นเดี
ย
โบราณเขี
ยนขึ้
นโดย
Jaggi
โดยพื้
นฐานแล้
ว ผู้
เชี่
ยวชาญด้
านทรวงอก
จากกรุ
งเดลี
ได้
ผลิ
ตผลงานมากมายเกี่
ยวกั
บวิ
ทยาศาสตร์
อื่
นๆ ใน
ประวั
ติ
ศาสตร์
อิ
นเดี
ยด้
วย แม้
ว่
าผลงานที่
ชื่
อว่
า การแพทย์
แบบโยคะ
และตั
นตระ
(Yogic and Tantric Medicine) (1973a)
และการ
แพทย์
แผนโบราณ
(FolkMedicine) (1973b)
จะมี
คุ
ณค่
าเนื่
องจาก
ครอบคลุ
มถึ
งหั
วข้
อใหม่
ๆ หนั
งสื
อ
ระบบการแพทย์
อิ
นเดี
ย
(Indian
System of Medicine)
(1973)
สะท้
อนให้
เห็
นว่
าไม่
มี
ผู
้
ที่
สนใจ
อ่
าน หนั
งสื
อเล่
มนี้
อธิ
บายรายละเอี
ยดบางอย่
างเกี่
ยวกั
บการศึ
กษาทาง
การแพทย์
สุ
ขภาพส่
วนบุ
คคล กายวิ
ภาค
(anatomy)
สรี
รวิ
ทยา
(physiology)
และระบบการแบ่
งกลุ
่
ม
(classification)
การวิ
นิ
จฉั
ย
โรคและการท�
ำนายอาการของโรค
(diagnosis and prognosis)
ใน
อายุ
รเวท อี
กทั้
งน�
ำวิ
ธี
การเดี
ยวกั
นไปใช้
หลายครั้
งในอดี
ต แทบจะไม่
เพี
ยงพอที่
จะใช้
ถ้
อยค�
ำที่
หยิ
บยกมาแบบค�
ำต่
อค�
ำจากหนั
งสื
ออายุ
รเวท
โบราณ โดยไม่
มี
การเพิ่
มเนื้
อหาสาระ ซึ่
งอ้
างถึ
งปั
ญหาเกี่
ยวกั
บการ
ล�
ำดั
บเวลาของหนั
งสื
อ ข้
อบกพร่
องหลั
กๆของหนั
งสื
อชุ
ดนี้
คื
อ ไม่
มี
การ
พู
ดถึ
งเรื่
องใหม่
แต่
มี
ความหมายมากส�
ำหรั
บนั
กอ่
านสมั
ครเล่
น ดั
งนั้
น
จึ
งขาดความพยายามตั้
งแต่
แรกที่
ต้
องการให้
หนั
งสื
อชุ
ดนี้
อยู
่
ในงาน
วิ
ชาการ
ในบรรดาหนั
งสื
อที่
ถู
กจ�
ำกั
ดอยู
่
แต่
เรื่
องเล่
าเชิ
งวิ
ทยาศาสตร์
เกี่
ยวกั
บอายุ
รเวท โดยไม่
มี
การอภิ
ปรายเป็
นการทั่
วไปเกี่
ยวกั
บประวั
ติ
-
ศาสตร์
ของประเทศ อาจบั
นทึ
กบทความของ
Hoernle (1907)
เกี่
ยว
กั
บวิ
ทยากระดู
ก
(osteology)
ในอิ
นเดี
ยโบราณ
Gupta (1930)