Ayurveda : Ancient Heritage in the Age of Globalisation - page 83

82 อายุ รเวท : ภูมิปัญญาโบราณในยุคโลกาภิวั ตน์
ในศตวรรษที่ 5 ก่อนคริสตกาล งานทั้งสองชิ้นนี้ถือว่าเป็นข้อมูลที่เป็ น
ประโยชน์ การศึกษาของ Bhatanagar (1984) เกี่ยวกับสิ่งที่เขาถือว่า
อายุรเวทในศาสนาเชนได้รวบรวมข้อมูลที่ เป็นประโยชน์จากวรรณกรรม
Agama และแสดงถึ งค�ำอธิบายที่มีคุณค่ าเกี่ยวกั บผู้ ที่ท�ำอาชีพเกี่ยว
กับเวทมนตร์ต่างๆ และทฤษฎีที่อ้างถึงศาสนาเชน ในที่นี้อาจจะอ้างถึง
รายงานของ Jain (1978) เกี่ ยวกับหนังสือทางการแพทย์ที่เขียนโดย
นักเขียนที่นับถือศาสนาเชน Reddy ได้น�ำวิธีการทางสังคมและประวัติศาสตร์ มาใช้ การ
ศึกษาเกี่ยวกับสุขภาพและการแพทย์ของเขาในช่วงพุทธกาล (1962)
และในยุคเมารยะ (Mauryan 1966) ได้สร้างมุมมองใหม่ ที่มีต่อ
ประวัติศาสตร์นิพนธ์ทางการแพทย์ โดยการแพทย์จะขึ้นอยู่กับ Artha-
shastra แต่บทความทั้งสองเรื่ องนี้ยั งคงอยู่ ในวงแคบมาก อย่างไร
ก็ตาม บทความอีกชิ้ นหนึ่งซึ่งเขี ยนขึ้นโดย Reddy (1977) เกี่ยวกับ
ข้อมูลอายุรเวทใน Divyavadana ซึ่งเป็ นหนังสือเกี่ยวกับพุทธศาสนิกชน
ไม่ได้มีความโดดเด่นมากนัก แม้ว่า Mitra (1985) ได้ผลิตหนั งสือ
อิสระเกี่ยวกับข้ อมูลอายุ รเวทขึ้นในวรรกรรมของพุทธศาสนา เขาไม่
สามารถจะเขียนข้อมูลให้กว้างออกไปอีกได้เนื่องจาก Reddy ได้เขียน
ครอบคลุ มไว้แล้ ว ในความเป็ นจริ งแล้ว ผลงานนี้ เกี่ ยวข้องกั บ
วรรณกรรมที่ไม่เกี่ยวกับพุ ทธศาสนา นี่ยังเป็นกรณีที่ Haldar (1977)
น�ำมาอ้ างอิงซึ่ งตั้งใจที่ จะรายงานวิทยาศาสตร์ ทางการแพทย์ใน
วรรณกรรมบาลี ในขณะที่ Mitra ได้จัดเรียงข้อมูลเกี่ยวกั บอายุรเวท
เป็น 8 ส่ วนตามเดิม หนังสือของ Haldar ดูเหมือนจะมีความน่าสนใจ
มากขึ้นในวิชาต่ างๆ เช่น การแพทย์และศัลยกรรมในวรรณกรรมบาลี
วิธีการท� ำแท้ง และอื่นๆ การที่ Mitra ให้ความสนใจเกี่ ยวกับเรื่อง
ศาสตร์ของอายุรเวทหรือการแพทย์อินเดียโบราณยังเห็นได้ชัดจากงาน