Ayurveda : Ancient Heritage in the Age of Globalisation - page 84

อายุ รเวท : ภูมิปัญญาโบราณในยุคโลกาภิวั ตน์ 83
เขียนของเขาเกี่ยวกับ Pancha-Mahabhuta และ Tridosha ซึ่งเขียน
ไว้ในพระไตรปิฎก (1978) อย่างไรก็ตาม บทความของ Zysk (1991)
เป็นผลงานที่ดีเยี่ยมเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างศาสนาพุทธและ
ความรุ่งเรืองของการแพทย์อินเดียชั้นสู ง
งานเขียนอีกชิ้นหนึ่งที่ร่วมกันจัดท�ำขึ้นโดย Mitra และ Gupta
(1967) ซึ่งเป็ นงานเขียนเกี่ยวกับการแพทย์ทหารในอินเดียโบราณได้
ครอบคลุมถึ งหัวข้อที่ เป็นประโยชน์ ในประวัติศาสตร์นิพนธ์ บทความ
ชิ้นเล็กๆ ของ Mitra (66 หน้า) เกี่ยวกับประวั ติศาสตร์ การแพทย์ใน
ช่วงตั้งแต่ก่อน Mauryan จนถึง Kushana (1974) เป็นงานมาตรฐาน
กลาง น่าแปลกที่ ไม่มีการพู ดถึงว่าแต่ละช่ วงของประวัติศาสตร์ แสดง
ถึงตัวแปรในการเติบโตของประวัติศาสตร์ทางการแพทย์ในอินเดีย ซึ่ง
มีความเกี่ ยวข้องอย่างมากกับหัวข้อของการล�ำดับเวลานี้ การน�ำเสนอ
การล�ำดับเวลาของประวั ติศาสตร์ ทางการแพทย์อี กชิ้นหนึ่ งมี ส่วน
เกี่ยวข้ องกับช่วงเวลา Gupta งานเขี ยนที่เขียนขึ้ นโดย Sharma
(1972) นี้สะท้อนให้เห็นถึงการวิเคราะห์วรรณกรรมที่ได้มาตรฐานของ
ยุค Gupta งานชิ้นหนึ่งเขี ยนขึ้นเฉพาะจากความพยายามอย่างมาก
ของ Sharma ทั้งนี้ เพื่อที่จะค้ นหาเอกสารอ้างอิ งให้มากที่ สุ ดเท่าที่
จะมากได้ โดยมีพื ชที่ใช้กั บทางการแพทย์ 429 ชนิดใน Puranas ที่
แตกต่างกันและในผลงานที่เขี ยนขึ้นโดย Kalidasa
เมื่อพิจารณาถึ งการศึ กษาเกี่ยวกับสถานภาพของอายุรเวท
ในสถานการณ์โลก จึงได้มีการศึกษาความสัมพันธ์กั บกรีซอย่ างละเอียด
ตามที่เขียนไว้ข้างต้น โดยอาจจะอ้างถึงงานเขียนของ Filliozat (ref.
1981) เกี่ยวกับอายุ รเวทและการติดต่อกับต่างประเทศ Kutumbiah
ซึ่งเป็นนักเขียนต�ำราการแพทย์อิ นเดียโบราณ ได้บันทึกความสัมพันธ์
ในมุมมองเกี่ ยวกับการมีอายุ ยืนยาวระหว่ างจีนและอิ นเดี ยโบราณ