70
อายุ
รเวท
: ภู
มิปั
ญญาโบราณในยุ
คโลกาภิวั
ตน์
แพทย์
ที่
น่
ากลั
วโดยเทคนิ
คการเจาะร่
างกายด้
วยสว่
านกลมในซากโครง
กระดู
กอิ
นเดี
ยโบราณ
Luckacs, Mishra and Kennedy (1982),
Kennedy andMalhotra (1966), andDutta (1981)
เป็
นผู
้
ศึ
กษา
งานส�
ำคั
ญๆ ในด้
านนี้
แม้
ว่
าจะไม่
เกี่
ยวข้
องกั
บเรื่
องของสุ
ขภาพและการ
แพทย์
โดยตรง การศึ
กษาอื่
นๆ เกี่
ยวกั
บซากมนุ
ษย์
โบราณจากอิ
นเดี
ย
โบราณมี
ประโยชน์
ในการเขี
ยนประวั
ติ
ในเรื่
องต่
างๆ
เหล่
านั้
น เช่
น
อั
ตราส่
วนของเพศชาย-เพศหญิ
งในช่
วงเวลาที่
ต่
อเนื
่
องกั
น (ดู
ตั
วอย่
าง
ที่
Enrhardt and Kennedy 1965)
และการประมาณการความ
หลากหลายของชนชั้
นในประชากรโบราณ (ดู
Luckacs and
Walimbe 1986; Kennedy 1986; Kennedy and Possehl 1984,
Gupta, Basu and Dutta 1970)
อย่
างไรก็
ตาม คงต้
องเน้
นย�้
ำว่
า การ
ศึ
กษาด้
านโบราณคดี
โบราณในอิ
นเดี
ยจากมุ
มมองด้
านสุ
ขภาพและการ
แพทย์
มี
ข้
อจ�
ำกั
ดที่
หลากหลาย ในความเป็
นจริ
งแล้
ว พวกเขาไม่
สามารถ
หาจุ
ดสั
งเกตในการดู
การพั
ฒนาที่
เกิ
ดขึ้
นเร็
วๆ นี้
ในด้
านโบราณคดี
ใน
อิ
นเดี
ยทั้
งหมดได้
(ดู
Ratnagar 1995)
จุ
ดสั
งเกตรุ
่
นใหม่
ด้
านอายุ
รเวทเริ่
มแสดงให้
เห็
นตั้
งแต่
ต้
น
ศตวรรษที่
19
Dr.Ainslie
ซึ่
งเป็
นแพทย์
ศั
ลยกรรมในเมื
องมั
ดราส
(Madras)
ได้
ตี
พิ
มพ์
หนั
งสื
อชื่
อว่
า
Materia Medica of Hindustan
ในปี
1813 จากนั้
น
Wise
ได้
ด�
ำเนิ
นรอยตามเขาโดยพิ
มพ์
หนั
งสื
อชื่
อว่
า
Hindu System of Medicine
(ระบบการแพทย์
ฮิ
นดู
)
ในปี
1845 ซึ่
ง
เป็
นหนั
งสื
อที่
เล่
าเรื่
องทางวิ
ทยาศาตร์
ผลงานเหล่
านี้
ได้
กล่
าวถึ
งประเด็
น
ต่
างๆ ทางการแพทย์
กายวิ
ภาคศาสตร์
และสรี
รศาสตร์
ของอายุ
รเวท
นั
กปรั
ชญาตะวั
นตกที่
สนใจวรรณกรรมสั
นสกฤตได้
ด�
ำเนิ
นรอย
ตามนั
กวิ
ชาการในยุ
คแรกๆ
เหล่
านี้
นอกเหนื
อจากการอภิ
ปรายเนื้
อหา
ในหนั
งสื
อเกี่
ยวกั
บอายุ
รเวทโบราณที่
แตกต่
างกั
น
Weber (1878),
