บทความ ปี 2553 | Articles 2010

รองเท้าในวิถีชาวซิกข์ : ปรัชญาจากปัญจาบสู่เจ้าพระยา
The Shoes in Sikh Way : the Philosophy from Punjab to Chao Praya
โดย อภิรัฐ คำวัง
Aphirat Kamwang
ตีพิมพ์ วารสารอักษรศาสตร์ คณะอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร ปีที่ 32 (2553) ฉบับที่ 1 หน้า 153-175
Journal of Arts Faculty of Arts Silpakorn University, Vol.32 (2010) No.1 pp.153-175

บทคัดย่อ
ปรัชญาและคำสอนของพระศาสดาบางประการในศาสนาซิกข์ได้เน้นถึงกระบวนการขัดเกลาทางสังคมและการควบคุมตนเองของชาวซิกข์ ซึ่งจะต้องขจัดศัตรูทั้ง 5 โดยเฉพาะความอหังการที่มีอยู่ในตัวมนุษย์ สำหรับการขจัดความอหังการสามารถปฏิบัติได้หลายวิธีการ วิธีการหนึ่งคือ การปวารณาตนเพื่อรับใช้สังคมด้วยความสมัครใจ ซึ่งการรับใช้สังคมในวิถีของชาวซิกข์มีหลายกิจกรรม จากการศึกษาพบว่า การขจัดความอหังการโดยผ่านกิจกรรมการรับฝากดูแลรองเท้าภายในคุรุดวาราในกรุงเทพมหานคร ที่ห้องรับฝากดูแลรองเท้าจะมีชาวซิกข์ทุกเพศทุกวัยหมุนเวียนเข้าร่วมกิจกรรม การจัดและการทำความสะอาดรองเท้าของผู้คนต่างๆ ถือเป็นโอกาสที่ดีที่ชาวซิกข์จะได้ปฏิบัติตนเพื่อขจัดความอหังการ และแสดงความอ่อนน้อมถ่อมตน ซึ่งเป็นการปฏิบัติตามคำสอนและการปฏิบัติตนของพระศาสดาในอดีต

คำสำคัญ
วิถีแห่งซิกข์ การบริการรับใช้สังคม เซว่า กระบวนการขัดเกลาทางสังคม

Abstract
Some of the philosophy and Guru's teaching in Sikhism emphasize the socialization process and self control in which the five cardinal vices must be destroyed, especially the ego's Ahankar (pride). Ahankar destruction could be done in various ways. One of them is by voluntarily and heartily serving the society. The article is concerned with the collection of shoes from the visitors at the Gurudwara in Bangkok where all walks of life participate in the shoe room eagerly and voluntarily. Touching and cleaning shoes offers an opportunity for the Ahankar destruction, and will eventually lead the way to the practice of the Guru's teachings of humbleness.

Keywords
Sikh way, social service, Sewa or Seva, socialization

บทความในวารสารอักษรศาสตร์ คณะอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร