เปรม ปราณ ปั
ญจาบ
57
เมื่
อแสงทองสาดส่
องสระอมฤต
คลื่
นมหาชนหลั่
งไหลมาทำบุ
ญ
ที่
สุ
วรรณวิ
หารในเมื
องอมฤตสาร์
คงเป็
น
เช่
นนี้
มาหลายศตวรรษแล้
ว การเดิ
นทาง
มาสั
กการะที่
ศาสนสถานสุ
วรรณวิ
หาร ซึ่
ง
ผู้
คนทั่
วโลกรู้
จั
กกั
นในนาม The Golden
Temple ในภาษาไทยตอนนี้
เรี
ยกกั
น 3
นาม คื
อ สุ
วรรณวิ
หาร วิ
หารทองคำ และ
วั
ดทองคำ
สุ
วรรณวิ
หารมี
นามในภาษาปั
ญจาบี
ว่
า
ฮั
รมั
นดิ
รซาฮิ
บ
1
หรื
อสามารถเรี
ยกอี
ก
นามหนึ่
งว่
า
ดั
รบาร์
ซาฮิ
บ (Darbar Sahib)
ขอขยายนาม
ฮั
รมั
นดิ
รซาฮิ
บ
2
สั
กเล็
กน้
อย คำว่
า ฮั
ร แปลว่
า พระผู้
เป็
น
เจ้
า ส่
วน
มั
นดิ
ร
แปลว่
า มณเฑี
ยร สำหรั
บ
คำว่
า
ซาฮิ
บ
เป็
นคำใช้
ที่
แทนความเคารพ
ผู้
สู
งส่
งหรื
อศาสนสถาน คำนี้
ใช้
สำหรั
บ
พระศาสดา พระมหาคั
มภี
ร์
และศาสน-
สถาน ในภาษาอั
งกฤษแปลว่
า Temple of
God สำหรั
บไทยเราคุ้
นกั
บคำว่
า เทพมณเฑี
ยร
หรื
อไม่
ก็
เรี
ยกว่
า วั
ดซิ
กข์
(ตามความคุ้
น
เคยของการเรี
ยกศาสนสถานว่
าวั
ด) แต่
ใน
ศาสนาซิ
กข์
ไม่
มี
นั
กบวชและพระ
สุ
วรรณวิ
หาร :
“ฮั
รมั
นดิ
รซาฮิ
บ” (Harmandir Sahib), ภ.ปั
ญจาบี
:
,
ภ.ฮิ
นดี
“ดั
รบาร์
ซาฮิ
บ” (Darbar Sahib), ภ.ปั
ญจาบี
: