Page 231 - PreamPranPunjab-full-56

เปรม ปราณ ปัญจาบ
230
ก็หยุ ดลง เป็ นอั นว่างานเลี้ยงมี นาที
เลิกรา จึงได้เข้าใจว่าช่วงสองสามเพลง
สุดท้ายใครยั งไม่ได้เต้นก็ควรจะออกไป
เต้นก่ อนกลั บตามธรรมเนียม คนทั้ ง
หลายเลยต้องดึ งให้ผมได้ เต้ น เดี๋ ยว
เอาไปคุยต่อไม่ได้ว่ ามางานแต่งงานชาว
ปัญจาบี ของจริง
งานแต่งเสร็ จสั กหกโมงเย็ น
พวกเราอยู่ในงานเพียงชั่วโมงเดียว ต่ อ
มาเพื่อนของครู แจ็คกี้คนหนึ่งเป็ นเจ้ า
ของฟาร์มผึ้ งและเป็นพ่ อค้า เชิญชวน
พวกเราไปชมสวนผึ้งและบ้าน
พอไปถึงสวนผึ้งแล้ว คุณลุ งคน
หนึ่งเข้าไปเปิ ดตู้แล้วหยิ บรั งผึ้งมาให้ดู
จากทั้งหมดที่ มี อยู่ราวร้ อยตู้ เขาไม่ ใช้
เครื่องป้องกันอะไรเลย แต่พวกเราต้อง
ใส่ผ้าคลุม เจ้าของฟาร์มบอกว่าผึ้งจะกิน
น้ำหวานจากเกสรผลไม้ รั งผึ้งที่เอามา
ให้ดูนี้มี ผึ้งกำลังทำรังจนเกื อบจะเต็มแผง
ผมบอกว่ าวิธีการเลี้ยงผึ้ งเหมือนเมือง
ไทย
น้ำผึ้งที่ได้แต่ละครั้งจะส่งไปรวม
กับกลุ่ม คล้ายกับชมรมผู้เลี้ยงผึ้ง น้ำผึ้ง
จะส่งไปขายยั งต่ างประเทศเป็ นหลัก
ส่วนใหญ่ส่งไปทางยุโรป ประเทศที่ส่งไป
เป็นประจำคืออังกฤษ
เมื่อคุยกั นเรื่ องน้ำผึ้ง ฉะไหน
เลยที่ คนสวนผึ้ งจะไม่ นำน้ ำผึ้ งมาให้
ชิม ก็ได้ชิมพอให้ รู้ถึงความหวาน แล้วก็
ตามมาด้วยชาร้อนๆ พร้ อมขนมปังตาม
ธรรมเนียม รู้สึกว่าเข้ากันได้ ดี
จากนั้นก็ ออกจากสวนผึ้ ง ครู
แจ็คกี้พาไปบ้ านคนรู้จักหลังหนึ่ งก่อน
(ก่อนที่จะไปบ้านของเจ้าของสวนผึ้ง ซึ่ง
อยู่ใกล้บ้ านของพวกเรา) เป็นบ้ านหลัง
เล็ กชั้นเดี ยวทาสี ขาวทั้ งหลั ง สร้ าง
กำแพงสูงป้องกันเสี ยงและฝุ่นจากถนน
ขนม “คุหลาบจามุน” (Gulab Jamun),
ภ.ปัญจาบี : , ภ.ฮินดี :
ผึ้ง เรียกว่า “มัคคี่” (makhi), ภ.ปั ญจาบี : , ภ.ฮินดี :
น้ำผึ้ง เรียกว่า “ชแฮด” (sahid), ภ.ปัญจาบี : , ภ.ฮินดี :