Page 172 - PreamPranPunjab-full-56

เปรม ปราณ ปัญจาบ 171
ชมสถานที่ต่ างๆ จนกระทั่งได้เวลาแสดง
ความเก๋ า กลายเป็นผู้ ให้ข้อมู ลกับบรรดา
มิตรนั กเดินทางชาวต่างชาติด้วยกัน และผม
เองได้ขอข้ อมู ลจากพวกเขาด้ วยเช่ นกัน
เป็นการแลกข้อมูลระหว่างกัน
บั งเอิญที่ ได้ พบกับชาวญี่ปุ่ นบ่อย
กว่ าใคร แต่ถือเป็นเรื่ องธรรมดาของผมที่
เจออย่ างนี้ ส่วนใหญ่ แล้ วจะเป็นการแลก
ข้อมูลซึ่งกันและกัน มักมีคำถามราวครึ่งโหล
อย่างเช่น มาจากเมืองไหนของอินเดียและ
จะไปเมื องไหนต่อ อยู่ นานกี่วั นในเมืองนั้น
อยู่นานกี่เดือนในอินเดีย สภาพอากาศที่เพิ่ง
ผ่านพบมา แลกเงินที่ไหนดี โรงแรมราคา
ถูก ร้านอาหารอร่อยๆ ไปขึ้นรถที่ไหน และ
ประสบการณ์การถูกหลอกถู กโกงระหว่าง
การเดินทาง อะไรประมาณนี้
เท่าที่ ได้ สอบถามกับนักท่ องเที่ ยว
ชาวต่างชาติหลายๆ คนซึ่ งพบที่สุ วรรณ-
วิหาร หลายคนต่างบอกไปทางเดียวกั นว่า
เมืองอมฤตสาร์นี้แม้จะจอแจด้วยผู้คนจำนวน
มหาศาล แต่ ว่าเดินเที่ ยวได้อย่างสนุ ก ไม่
ค่อยจะมีใครมาวุ่นวายหรือเกาะแกะมากนัก
สิ่งที่สำคัญก็คื อพูดจาตกลงอะไรกั นแล้วค่อน
ข้างจะลงตัว ค่อนข้ างจะคำไหนคำนั้น
มี เรื่องตลกแต่ไม่ ค่ อยน่าขำสั กเท่า
ไหร่ เรื่องของเรื่องมีอยู่ ว่าถ้ าเวลาใดที่ไม่ มี
ชาวต่างประเทศประเภทผมทองตัวใหญ่ ๆ
อยู่ใกล้ๆ ที่ ผมยืนอยู่ ผมนี่แหละจะตกเป็น
เป้าสายตาของมหาชนทั้ งหลายไปโดย
ปริยาย โดยเฉพาะในครัวพระศาสดา เวลาที่
ผมเข้าไปนั่งรับบริการอาหาร ผมก็ มักจะถูก
จับจ้ องอยู่บ่ อยๆ พวกเขาชาวอินเดี ยอาจจะ
คิดในใจว่ า... เจ้าคนนี้ มาจากที่ไหน กินโรตี
แบบอินเดียก็เป็นเสียด้วย... อะไรประมาณนี้
แต่ถ้าคราวใดที่มีฝรั่งสักคนหนึ่ง... นั่ นแหละ
เป้าสายตาของมหาชนก็ จะไม่มองมาที่ผม
เพราะไปมองคนผมสีทองแทน ขนาดตั วผม
เองยังมองเลย... ก็อยากจะรู้ว่าฝรั่งกิ นแบบ
อินเดียเป็นไหม มีบางคนกิ นไม่เป็ นก็ดู เก้ๆ
กังๆ แต่ตั วผมนี้ฝึกมาดีหน่อยจึงทำให้ ลีลา
การฉีกแผ่นโรตี จิ้มดาลผ่านฉลุย ราวกับคน
อินเดียเข้ าทรงเลย
มี หลายคนถามว่าอินเดี ยของพวก
เขาเป็นอย่างไร ผมร้องเพลงตอบพวกเขาไป
ว่า “I love my India.” “ฉันรักอินเดียของ
ฉั น” (ผมหยิ บประโยคเด็ ดมาจากเพลง
ประกอบภาพยนตร์บอลลีวู้ด) แต่เวลาร้องจะ
ออกเสียงว่า “I love my Indiya.” ตอน