เปรม ปราณ ปั
ญจาบ
172
ท้
ายๆ ก็
ลากเสี
ยงนิ
ดหน่
อย เป็
นคำตอบที่
ถู
ก
อกถู
กใจเจ้
าที่
ที่
ได้
ยิ
น
ชาวซิ
กข์
หลายคนที่
พบผมในอมฤต-
สาร์
หรื
อสุ
วรรณวิ
หาร พวกเขามั
กจะขอ
ความคิ
ดเห็
นหรื
อขอให้
ผมช่
วยเล่
าว่
าอมฤต-
สาร์
ที่
ผมได้
สั
มผั
สนั้
นเป็
นอย่
างไร เพราะพวก
เขาอยากจะรู้
ว่
าชาวต่
างชาติ
คิ
ดอะไร ผม
บอกพวกเขาไปว่
าการมาอมฤตสาร์
เป็
นเรื่
อง
การข้
ามวั
ฒนธรรม (cross culture) เพราะ
ไม่
ว่
าจะเป็
นลั
กษณะภู
มิ
ประเทศ ลั
กษณะ
พฤติ
กรรมผู้
คน ศาสนา ภาษา อาหารการ
กิ
น เงิ
นตรา ล้
วนต่
างไปจากที่
เมื
องไทย ผม
ก็
ได้
แค่
เป็
นคนนอกที่
อยากจะรู้
จั
กกั
บคนใน
อยากจะทำความรู้
จั
กและอยากจะทำความ
เข้
าใจว่
าชาวซิ
กข์
แห่
งดิ
นแดนปั
ญจาบเป็
น
อย่
างไร
แต่
ไม่
ว่
าจะอย่
างไรก็
ตาม ผมบอก
กั
บทุ
กคนว่
า “เปรม ปั
ญจาบ”