Page 87 - PreamPranPunjab-full-56

เปรม ปราณ ปัญจาบ
86
ภาชนะมาใส่ในอ่าง แล้วพวกเราเป็นแผนก
ล้างก็แย่ งกันล้าง แล้วอย่างนี้จะไม่ให้เรี ยกว่า
สนุกได้อย่างไรล่ะ
เวลาล้ างภาชนะนั้นเพี ยงชั่ วโมง
เดียว แต่สำหรับผมถือว่าเวลานั้นผ่านไปเร็ว
มาก เมื่อถึงเวลาพัก ผมรู้สึกเสียดายทีเดี ยว
เวลาพักมักหมายถึ งการเปลี่ ยนน้ ำ เทผง
ซักฟอกใหม่ลงในอ่ างน้ำ ส่วนเหล่ าเซว่าดาร์
ทั้งหลายก็ พักผ่ อน ช่วงเวลาดีอย่ างนี้มีคน
ใจดีพาผมไปดื่มชาร้อนๆ เรียกว่า ค-รัมจาย
แปลว่าชาร้อน (ค-รัม แปลว่ าร้ อน จาย
แปลว่าชา ในภาษาฮิ นดีคำคุ ณศัพท์วางไว้
หน้าคำนาม)
พวกเขาพาผมหลบมุมเข้าไปด้านใน
ผมจึงมีโอกาสได้เข้าไปนั่งคุยกับคนอื่นๆ อีก
หลายคน ผู้ซึ่งเป็ นเบื้องหลังการทำงานใน
ครัวพระศาสดา มีคนเสิร์ฟชาร้อนให้โดยที่
ไม่ต้ องถามว่าต้องการหรื อไม่ ชาร้อนช่วย
เป็นสื่อกลางสร้ างมิตรใหม่ได้ดี ทีเดียว ผม
สอบถามชายชาวซิกข์สองสามคนที่ นั่งร่วม
วงเดียวกัน ถามว่ามาที่นี่ทุกวันไหม พวกเขา
ตอบว่าไม่ได้มาทุกวัน แต่ถือว่ามาบ่อยเพราะ
บ้ านอยู่ ไม่ห่ างจากสุวรรณวิ หารมากนั ก
พวกเขาบอกชื่อหมู่บ้ าน (ซึ่งไม่ทราบว่ าอยู่
ตรงไหน) แต่คำพูดประโยคหนึ่งที่ผมยังคง
จำได้ พวกเขาบอกว่า การมาล้างถาดที่ครัว
พระศาสดาถือเป็นส่วนหนึ่งของชี วิต (แปล
ว่าไม่มา... ไม่ได้)
ส่วนคนอื่นๆ อีกเกื อบร้อยคนที่มา
ล้างภาชนะในชั่ วโมงนั้น ในเวลาพักเช่นนี้
พวกเขาก็พากันมานั่ งพั กหรือนอนพักตาม
บริเวณที่ว่างของโรงครัว คนส่วนใหญ่มั กจะ
มี ถุงหรือกระเป๋าใส่ของกินหรื อของใช้เล็กๆ
น้อยๆ ติดไม้ ติ ดมื อมาด้ วย เวลาพักกลุ่ ม
ผู้ชายจะมานั่งด้วยกัน ในขณะที่กลุ่มผู้หญิงก็
จะไปนั่งรวมกลุ่มกั นต่างหาก
และหลั งจากที่ เวลาน้ ำชาจบลง
ต่ างฝ่ายก็ต่ างแยกย้ายกันไป บางคนก็ไป
ล้างต่อ แต่บางก็ถือว่ าทำเซว่าเพี ยงพอแล้ว
จึงถือโอกาสหยุ ดภารกิจไปโดยปริยาย แต่
น้องลักกี้ยังคงทำเซว่าต่อไปอี ก อดยิ้มให้ไม่
ได้ มิตรภาพและความสุขเกิดขึ้นได้ ง่ายมากๆ
น้ำชา, ภ.ปั ญจาบี : (“จ้าฮฺ”), ภ.ฮินดี : (“จาย”)
ชาร้อน, ภ.ปัญจาบี : (“ค-รัมจ้าฮฺ”), ภ.ฮินดี : (“ค-รัมจาย”)