Page 236 - PreamPranPunjab-full-56

เปรม ปราณ ปัญจาบ 235
ชีวิ ตในหมู่บ้ านก็อย่ างนี้แหละ แม้ ชีวิ ตตก
อยู่ ใต้ ความมืดก็ จริ ง แต่ พวกเรายังคง
สนุกสนานกั น มืดก็มื ดไปแค่ทางกายภาพ
เพราะชีวิ ต ไม่ได้ตกอยู่ในความมื ดมนสักกะ
หน่อย
ไฟดั บไม่ เกี่ ยวกั บการทำอาหาร
เพราะการทำครัวแบบอินเดี ยพื้นบ้านพึ่งพา
ไฟฟ้าน้อยมาก เพียงแต่ คุ ณแม่ครูแจ็คกี้ ทำ
ช้าลง... มองไม่ค่อยเห็ นถนัดตา มื้อค่ำนี้ มี
มิ ตรคนหนึ่งเสนอให้ ย้ายที่นั่งสำหรั บมื้อค่ ำ
โดยขอให้ขึ้นไปบนดาดฟ้า พวกเราต่างก็เห็น
ด้วย ถื อเป็นการเปลี่ยนบรรยากาศ ขึ้นไป
รับลมชมความมืดของหมู่บ้ านพร้อมๆ กั บ
กินโรตีใต้แสงดาว
ระหว่ างที่รอฝ่ ายหญิงทำอาหาร
กลุ่ มพวกชายเราก็รวมตั วกันที่บนดาดฟ้ า
เอาเสื่อมาปู แล้วนั่งคุยกัน คนหนึ่งเปิดเพลง
จากโทรศัพท์มือถื อเพื่อไม่ ให้เกิ ดความเงียบ
ในความมืด ในยุคนี้โทรศัพท์มื อถือกลายเป็น
สิ่งที่ใครๆ ต่ างก็มีกัน ในหมู่บ้ านแห่งนี้ เห็น
ทุกบ้านมีใช้กั นจนเป็นเรื่องปกติ ในวงของ
พวกเรามีกันประมาณครึ่ งโหลเลยตกลงกัน
ว่าขอให้แต่ ละคนเปิ ดเพลงที่ชื่นชอบที่มี อยู่
ในโทรศัพท์ มือถือ พอถึงคิ วของผมก็ไม่น้อย
หน้า มีเพลงภาษาฮินดีอยู่หลายเพลงแถมยัง
เพลงใหม่ๆ เสียด้วย
ตอนนี้กังวลเกี่ยวกับเรื่ องแบตเตอรี่
ของกล้องถ่ายรูปที่กำลังจะหมด หากคื นนี้
ไม่ได้ชาร์ต พรุ่งเช้าจะไม่ได้ถ่ายรูปอะไรเลย
เสี ยงหัวเราะและเสียงพู ดคุยดั งลั่ น
อย่างไม่ต้ องเกรงใจใคร ลูกหลานรอบบ้าน
มารวมตั วกันที่นี่หมด เป็นคื นที่พวกเราจะ
รวมกลุ่ มกั นเพี ยงคื นเดี ยว (วั นพรุ่ งนี้ มี
โปรแกรมมี จะไปที่อื่นต่อ) เลยทำให้จำนวน
เรื่ องที่จะคุ ยในเวลานี้ เห็ นจะมี มากกว่ า
จำนวนคนเสียอีก... แย่งกันเล่าน่าดู
เมื่ อมื้ อเย็นของคุ ณแม่พร้ อมแล้ว
ความหอมของอาหารที่ลอยมากระทบโสต
ทำให้ต่อมน้ำย่อยขยันทำงานเป็นพิ เศษ โรตี
แผ่ นใหญ่ๆ ร้ อนๆ ข้าวสวยอุ่ นๆ แกงถั่ว
หอมๆ ทยอยลงสู่ท้องน้อยๆ ของแต่ละคน
มื้ อนี้ผ่านไปด้วยความเชื่องช้า พูด
มากกว่ ากิน เกื อบสามทุ่มแล้ ว ฝ่ายหญิ ง
หายเข้าไปในครัว คงเหลือแต่พวกผู้ชายที่ยัง
รวมกลุ่ มกันต่อ แม่ๆ ของมิตรแต่คนทยอย
ตะโกนเรียกให้บุ ตรกลับบ้าน เมื่อแม่เรียกชื่อ
บุ ตร ถ้าบุตรได้ยินแล้ วมักจะขานรั บไปก่อน
ว่า ฮาญี! (Ha Ji!) คล้ายกับ ครับ! แต่ใช้ ได้