Page 154 - PreamPranPunjab-full-56

เปรม ปราณ ปัญจาบ 153
สนใจสินค้าชิ้นนี้ไหม เพราะคนที่จะซื้ อจริงๆ
อาจจะรออยู่ก็ได้
แม้แต่พวกสามล้อเองก็เช่นเดียวกัน
พวกเขาจะถามว่าจะไปไหนและจะไปกับเขา
ไหม ถ้าบอกปฏิเสธไป... เพียงเท่านั้นแหละ
พวกเขาก็หายตั วไปเลย จะมาเสียแรงเสีย
เวลากับคนที่บอกปฏิเสธทำไมกัน นี่แหละ
เป็นบรรยากาศที่ ชอบ รู้สึกว่าเดินบนถนนได้
สบายตัว ใครมาถามอะไรก็ บอกปฏิเสธไป
เดี๋ยวก็หายไปเอง เดิ นบนถนนตามตลาด
เมืองเก่ าอมฤตสาร์ นี้. . . ไม่ มี ใครมาสร้าง
ความรำคาญรอบกาย แต่ก็ระวังตัวไม่ต่าง
จากเดินในที่ไหนๆ
ร้านค้าตามตึกแถว นายห้ างส่วน
ใหญ่เป็นชาวซิกข์ และก็ยังมีชาวฮินดูอีกมิ ใช่
น้อย แต่ ลูกจ้ างมาจากต่ างถิ่น ดู ได้ จาก
บุ คลิกผิวพรรณ ตามร้านเสื้ อและรองเท้า
เด็กหน้าร้ านเป็นชาวเนปาลี พวกเขาสามารถ
พูดได้หลายภาษา ค่าจ้ างคงได้พอเลี้ยงตัว
เรียกว่าเด็กหน้าร้านเพราะว่าเป็ นเด็กวั ยรุ่น
จริงๆ มักรอลูกค้าหน้ าร้าน ใครสนใจสินค้า
ก็เชิ ญเข้ าไปดู ด้ านใน เด็กหน้ าร้ านจะนำ
สินค้าที่ มีอยู่มากระจายให้ เลื อกดู และหลัง
จากนั้นก็ เก็บเข้าที่ เหมื อนเดิม ร้ านหนึ่งๆ
จะมี เด็ กหน้ าร้านสั กคนสองคน เมื องนี้
เศรษฐกิจดี สามารถขายของได้ ทุกวัน
ผมเดิ นหาร้านอินเทอร์เน็ ต หาได้
ไม่ยากนัก ร้ านอินเทอร์เน็ตมักคู่กับโทรศัพท์
ทางไกลและส่งแฟกซ์ มักเป็นร้านเล็กๆ ซ่อน
ตั วอยู่ตามตึกตามซอกซอย พวกเขาจะปัก
ป้ายไว้ริมทางเดิน ชั่วโมงละประมาณ 20–
30 รูปี (14–21 บาท) แต่ส่วนใหญ่ ผมใช้
บริการอินเทอร์เน็ตในนิ วาสที่พัก เจ้าหน้าที่
จะบันทึกข้อมูลผู้ ใช้บริ การโดยขอดูหนังสือ
เดิ นทาง (ไม่ง่ายเหมือนเล่นอินเทอร์เน็ตใน
เมืองไทย)
ที่ทำการไปรษณีย์ก็สำคั ญ เพราะ
ผมต้ องส่งโปสต์ การ์ด ส่ งจากอิ นเดียกลั บ
ไทยและประเทศในภูมิภาคนี้ ติ ดแสตมป์ 15
รูปี (10.5 บาท) แสตมป์มี จำหน่ายเฉพาะ
ที่ทำการไปรษณีย์ (ตามร้ านค้าทั่วไปไม่ มี
ขาย) ส่ วนโปสต์การ์ ดมีวางขายตามร้ าน
หนังสือและของที่ ระลึกเป็ นหลัก (ที่ทำการ
ไปรษณี ย์ไม่มีขาย) โชคดีที่มีที่ทำการไปรษณี ย์
ตั้ งอยู่ ใกล้ กั บนิ วาสที่ พัก ถ้ าอยากจะได้
แสตมป์ สวยๆ หลากหลายลายยิ่งต้องทำใจ
จำต้องซื้ออะไรก็ได้เท่าที่มี
ตามปากซอย มั กจะเป็ นที่ ตั้ ง
แผงลอยหรือจุดจอดรถกระบะไม้ ขายผักผล
ไม้ กล้ วยหอมและองุ่นดูจะมีมากเป็นพิเศษ
ในเดือนเมษายน ซื้อองุ่นไร้เม็ดครึ่งกิโลกรัม
30–40 รูปี (21–28 บาท) อร่อยหวาน