Page 103 - PreamPranPunjab-full-56

เปรม ปราณ ปัญจาบ
102
บางเวลามีคนมาทำเซว่ าขั ดขั นกั นกว่ า
สามสิบสี่ สิบคน แต่ในบางเวลาก็เห็นมี เพียง
สิบกว่าคน ช่วงกลางวันแดดร้อนๆ มีผู้ คน
มามาก น้ำดื่มก็ ถูกถามหาอยู่เรื่อยๆ แต่ตอน
เช้า เย็น และค่ำ อาจจะมีคนไม่อยากดื่มน้ำ
สักเท่าใด
ในเวลาบ่ายๆ หลังจากที่ ผมเดิน
เข้าไปดื่ มน้ ำแล้ ว จึ งขออนุ ญาตเหล่ า
เซว่าดาร์ศึกษาวิธีการขัดขัน เมื่อดู เข้าใจแล้ว
ก็ควรจะต้องลงมื อปฏิบั ติ จึงขอร่วมวงขัดขัน
ด้วยคน คุ ณลุงหลายคนที่นั่ งอยู่ก่ อนแล้ว
ยินดีให้ ผมนั่งด้วย แต่พอผมทำจริ งๆ ก็ทำ
ไม่ เป็น ต้ องขอให้มี คนสอน และแล้ วคุณ
อัมมาร์หนุ่มซิกข์อารมณ์ ดีนั่งอยู่ ไม่ห่างจาก
ผม ก็บอกผมว่าต้องทำอย่ างนี้ๆ คุณอัมมาร์
พูดภาษาอังกฤษได้ คนเดียว คุณลุ งคุณป้า
แถวนี้พูดภาษาอังกฤษไม่ ได้ แต่ ก็ยิ้มให้ กัน
เป็นระยะๆ พวกเราจึงขัดขันกันไปอย่างสนุก
สนาน
คนร่วมวงทำเซว่าต่างก็ สงสัยว่าผม
คือใคร และแล้ วคำถามราวหนึ่ งโหลก็เปิ ด
ฉากขึ้น ก็ เป็นคำถามทั่ วไปเหมือนกับใครอีก
หลายคนชอบถาม เมื่อตอบคำถามจบทุก
อย่างตามที่ท่านทั้งหลายสงสัย มิตรภาพก็
เกิดขึ้น เริ่มมีคนแบ่งขนมส่งมาให้ชิม แต่ละ
คนน่ารักมาก บางคนพกขนมมาด้วยเอาไว้
กินเวลาพัก
เวลาราวสองชั่วโมงที่ผมร่ วมขั ด
ขัน... ช่างผ่านไปเร็ วเสียเหลือเกิน ผมคุยกับ
คุณอัมมาร์เพียงคนเดียวเพราะเป็นคนเดียว
ที่คุ ยรู้เรื่อง แต่ก็คุยได้ไม่มากนัก คุณอั มมาร์
ก็เป็นเช่นเดียวกับชาวซิกข์คนอื่นๆ เขาบอก
ว่ามาทำเซว่าเป็นประจำ มาบ่ อยเพราะบ้าน
อยู่ใกล้ๆแถวนี้ แต่ พอได้เวลากลับคุณอั มมาร์
ก็ขอตัวไปก่อน ขณะที่ผมเองยังสนุกกับการ
ขัดขั นและช่วยขั ดต่อไปอี กเรื่อยๆ เรี ยกว่า
เครื่องกำลังแรง ไม่ควรจะทิ้งภารกิจ ท่ า
ทางจะได้บุ ญเยอะก็คราวนี้ แหละ