๑๐
ภารตะศึ
กษาฟอรั่
ม (๒)
ท่
านอาจารย์
ระวี
เขี
ยนไว้
หน้
าเดี
ยว แต่
รวมความไว้
หมดเลย เป็
นการ
ประมวลจากเนื
้
อหาในหนั
งสื
อแปล “ปี
กแห่
งไฟ” เล่
มนี
้
ท่
านกาลั
มเขี
ยนขึ
้
นในปี
ค.ศ.
๑๙๙๙ (พ.ศ.๒๕๔๒) ซึ่
งตอนนั
้
นท่
านยั
งไม่
ได้
เป็
นประธานาธิ
บดี
ท่
านได้
เป็
น
ประธานาธิ
บดี
ในปี
ค.ศ.๒๐๐๒ – ๒๐๐๗ (พ.ศ.๒๕๔๕ - ๒๕๕๐) รวม ๕ ปี
ตอนที่
ผมได้
พบท่
านกาลั
ม ตอนนี
้
ผมต้
องเข็
กหั
วตั
วเอง เพราะเจอครั
้
ง
แรกนั
้
นได้
แต่
ประทั
บใจกลั
บมาเฉยๆ ไม่
ได้
ทํ
าอะไรต่
อ จนกระทั
้
งอี
ก ๓ ปี
ต่
อมา ผม
ไปประชุ
มที่
บั
งกาลอร์
และไปดู
งานอี
กหลายเมื
องกั
บคณะเกื
อบสิ
บคน และครั
้
งนี
้
คณะของเราได้
ไปที่
บาดริ
นาถ
๒๑
อยู
่
ทางเหนื
อสุ
ดของอิ
นเดี
ย ถื
อเป็
นสถานที่
ที่
ศั
กดิ ์
สิ
ทธิ ์
ของชาวฮิ
นดู
เป็
นสถานที่
สถิ
ตของเทพซึ่
งเป็
นหนึ่
งในเทพทั
้
งสี่
ทิ
ศหรื
อ
จตุ
โลกบาล บาดริ
นาถอยู
่
ทางทิ
ศตะวั
นตกเฉี
ยงเหนื
อของอิ
นเดี
ยจึ
งมี
พญานาคเป็
น
เทพประจํ
าทิ
ศ ผมไปไหว้
มาในต้
นเดื
อนพฤศจิ
กายนและช่
วยชี
วิ
ตพวกผมไว้
เพราะ
หลั
งจากที่
ไปไหว้
กลั
บมาแล้
วในเดื
อนธั
นวาคมเกิ
ดเหตุ
การณ์
สึ
นามิ
ไม่
เช่
นนั
้
นพวก
ผมอาจจะเสี
ยชี
วิ
ตไปแล้
วก็
ได้
ในปี
นั
้
นผมกํ
าลั
งจะครบวาระ ๔ ปี
โดยที่
ผมขอไม่
เป็
น
ผู
้
อํ
านวยการต่
อ แม้
ว่
าผมจะสามารถอยู
่
ต่
อได้
ถึ
งอายุ
๖๕ ปี
ทางเจ้
าหน้
าที่
มา
สอบถามว่
าน่
าจะจั
ดกิ
จกรรม walk rally แล้
วจริ
งๆ มี
การเสนอให้
จั
ดที่
ภู
เก็
ต เพราะ
เป็
นครั
้
งสุ
ดท้
ายของการดํ
ารงตํ
าแหน่
งของผม โชคดี
ที่
อะไรมาดลใจก็
ไม่
ทราบ เรา
เลื
อกไปแถวปราจี
นบุ
รี
เวลาเดี
ยวกั
นเลย พอวั
นรุ่
งขึ
้
นเกิ
ดเหตุ
การณ์
สึ
นามิ
ไม่
อย่
างนั
้
นคงนอนสบายไปแล้
ว เทวดาอิ
นเดี
ยช่
วยผมไว้
ตอนขากลั
บได้
มาที่
มั
สซู
รี
และเดห์
ราดู
น
๒๒
คนไทยไปเรี
ยนที่
นั
้
นเยอะ
ไป
เจอชาวซิ
กข์
หลายคนมาจากเมื
องไทย พอดี
ลู
กน้
องคนหนึ่
งที่
ไปด้
วยและเคยศึ
กษา
ที่
อิ
นเดี
ยเดิ
นเข้
าไปในร้
านหนั
งสื
อด้
วยกั
นแล้
วบอกผมว่
าหนั
งสื
อ “Wings of Fire”
เล่
มนี
้
ดี
เป็
นหนั
งสื
อที่
ขายดี
ผมก็
เปิ
ดๆ ดู
ท่
าทางน่
าอ่
านดี
เลยซื
้
อกลั
บมาอ่
านที่
บ้
าน
เพราะเป็
นผลงานของประธานาธิ
บดี
ซึ่
งผมเคยพบมาแล้
ว พออ่
านดู
แล้
วรู
้
สึ
กคล้
ายๆ
กั
บชี
วิ
ตผมอยู
่
เหมื
อนกั
น กล่
าวคื
อตอนเด็
กยากจน ลํ
าบากเหมื
อนกั
น แล้
วก็
ได้
พบ
ครู
ดี
เหมื
อนกั
น บางตอนผมอ่
านไปด้
วยนํ
้
าตาซึ
มไปด้
วย พออ่
านเสร็
จคิ
ดว่
าควรจะ
ถ่
ายทอดให้
คนไทยได้
รู
้
ในใจคิ
ดอย่
างนั
้
น
๒๑
เมื
องบาดริ
นาถ (Badrinath) ตั
้
งอยู
่
ในรั
ฐอุ
ตตรขั
ณฑ์
(Uttarakhand) ในภาคเหนื
อของอิ
นเดี
ย
๒๒
เมื
องมั
สซู
รี
(Mussoorie) และเมื
องเดห์
ราดู
น (Dehradun) ตั
้
งอยู
่
ในรั
ฐอุ
ตตรขั
ณฑ์
เมื
องมั
สซู
รี
เป็
นอี
กเมื
องหนึ่
งที่
ชาวไทยเชื
้
อสายอิ
นเดี
ยนิ
ยมส่
งลู
กหลานไปเรี
ยน