๘
ภารตะศึ
กษาฟอรั่
ม (๒)
เป็
นเรื่
องหลั
ก อย่
างการสร้
างบ้
านก็
จะต้
องสร้
างรั
้
วก่
อนใช่
ไหม เพื่
อป้
องกั
นไม่
ให้
ใคร
รุ
กเข้
ามา รั
้
วจึ
งสํ
าคั
ญและการป้
องกั
นประเทศเป็
นเรื่
องสํ
าคั
ญที่
สุ
ดก็
ว่
าได้
ต้
องทํ
า
ให้
ดี
ไม่
ใช่
จะไปขอเจรจากั
บประเทศเพื่
อนบ้
านในลั
กษณะลดตั
วของเราเอง มี
หนั
งสื
อของท่
านกาลั
มเล่
มหนึ่
ง ผมอ่
านแล้
วก็
ตกใจ เขี
ยนไว้
ว่
าขณะที่
ท่
านกํ
าลั
งจะ
ไปสร้
างฐานยิ
งจรวดใหม่
ทางรั
ฐโอริ
สสา
๑๗
ติ
ดกั
บอ่
าวเบงกอล เหนื
อขึ
้
นไปก็
เป็
น
โกลกั
ตตาในรั
ฐเบงกอลตะวั
นตก
๑๘
ท่
านบอกว่
าได้
ไปสํ
ารวจและไปเจอเกาะร้
างแห่
ง
หนึ่
ง แต่
กลั
บมี
ธงชาติ
บั
งคลาเทศปั
กอยู
่
ทั
้
งๆ ที่
เป็
นดิ
นแดนของอิ
นเดี
ย ท่
านก็
เอาธง
ออกเลย เพราะฉะนั
้
นการที่
ประเทศเพื่
อนบ้
านจะมารุ
กลํ
้
าดิ
นแดนไทยเป็
นเรื่
อง
ธรรมดาเช่
นเดี
ยวกั
บที่
บั
งคลาเทศทํ
ากั
บอิ
นเดี
ย ตอนนั
้
นทางอิ
นเดี
ยกํ
าลั
งยุ
่
งๆ อยู
่
ทางบั
งคลาเทศเห็
นว่
าไม่
มี
ใครสนใจก็
เข้
าไป เรื่
องอย่
างนี
้
เป็
นเรื่
องธรรมดาที่
สุ
ด แต่
เราต้
องทํ
าตั
วเป็
นผู
้
ใหญ่
ทํ
า ไมท่
านปร ะธานา ธิ
บดี
คนนี
้
เ ป็
นคนน่
านั
บถื
อ ข้
อนี
้
ต้
องฟั
ง
ศาสตราจารย์
ดร.ระวี
ภาวิ
ไล ท่
านอาจารย์
เป็
นนั
กวิ
ทยาศาสตร์
แขนงดาราศาตร์
และก็
เป็
นศิ
ลปิ
นแห่
งชาติ
สาขาวรรณศิ
ลป์
๑๙
ด้
วย ลายมื
อของท่
านเหมื
อนตั
วพิ
มพ์
และสวยมาก ซึ่
งท่
านอาจารย์
ได้
กรุ
ณาเขี
ยนคํ
านิ
ยมให้
หนั
งสื
อแปล “ปี
กแห่
งไฟ” ไว้
ว่
า
“ไม่
บ่
อยครั้
งที
่
จะปรากฎอั
จฉริ
ยะบุ
คคลผู
้
สมบู
รณ์
ด้
วยคุ
ณธรรมและ
สติ
ปั
ญญาถึ
งขั้
นสร้
างสรรผลงานสํ
าคั
ญโดดเด่
นเป็
นผลงานต่
อมนุ
ษย์
ดั
งที
่
บั
นทึ
กใน
หนั
งสื
อเล่
มนี
้
เป็
นอั
ตชี
วประวั
ติ
ของท่
านเอพี
เจ อั
บดุ
ล กาลั
ม ประธานาธิ
บดี
คนที
่
๑๑ แห่
งสาธารณรั
ฐอิ
นเดี
ย ซึ่
งผู
้
อ่
านจะได้
รั
บแรงบั
นดาลใจมากมาย
๑๗
รั
ฐโอริ
สสา (Orissa) ตั
้
งอยู
่
ภาคตะวั
นออกเฉี
ยงเหนื
อของอิ
นเดี
ย ชายฝั่
งของรั
ฐติ
ดกั
บอ่
าว
เบงกอล
๑๘
เมื
องโกลกั
ตตา (Kolkata)
ตั
้
งอยู
่
ในรั
ฐเบงกอลตะวั
นตก (West
Bengal) ภาค
ตะวั
นออกเฉี
ยงเหนื
อของอิ
นเดี
ย เป็
นเมื
องใหญ่
อั
นดั
บสองของอิ
นเดี
ย เคยเป็
นเมื
องหลวงในยุ
ค
อาณานิ
คมอั
งกฤษ ในปี
ค.ศ.๑๗๗๓ (พ.ศ.๒๓๑๖) ส่
วนรั
ฐเบงกอลตะวั
นตกเป็
นรั
ฐที่
มี
พรมแดน
ติ
ดกั
บบั
งคลาเทศ ซึ่
งภายหลั
งจากการที่
อิ
นเดี
ยประกาศเอกราชจากอั
งกฤษในปี
ค.ศ.๑๙๔๗
(พ.ศ.๒๔๙๐) ทํ
าให้
เบงกอลตะวั
นออก (East Bengal) แยกตั
วเป็
นประเทศใหม่
๑๙
ปี
พ.ศ.๒๕๔๙