เปรม ปราณ ปั
ญจาบ
248
บิ
ดมอเตอร์
ไซค์
มาไม่
ไกลนั
ก ทว่
า
เหนื่
อยเอาการ จึ
งพากั
นแวะที่
หน้
าปากซอย
จอดตรงหน้
าร้
านค้
าเล็
กๆ พอดี
เพราะ
เจ้
าของร้
านเป็
นหนุ่
มคนขยั
น เป็
นมิ
ตรวั
ย
เดี
ยวกั
นของคุ
ณโกปี
และคุ
ณนิ
ชาน เขา
แต่
งตั
วดี
และเรี
ยบร้
อยมาก เขาฟั
งเพลงจาก
เครื่
องเล่
นเอ็
มพี
อยู่
ตลอดแม้
จะคุ
ยกั
นก็
ตาม
จะสามารถพบวั
ยรุ่
นทั่
วไปที่
พอมี
รายได้
หน่
อยเป็
นอย่
างนี้
กั
น เขาบอกว่
าร้
านค้
าอยู่
ได้
เพราะมี
เงิ
นสดหมุ
นเวี
ยนประจำวั
น และ
พอจะขายได้
เรื่
อยๆ ดี
กว่
าไปเป็
นลู
กจ้
างใน
เมื
อง
พอสำรวจในร้
านว่
ามี
อะไรขายบ้
าง
เน้
นเป็
นสิ
นค้
าสามกลุ่
ม กลุ่
มของกิ
นเล่
น
สำหรั
บลู
กค้
าเด็
กๆ ประเภทขนมนมเนย
ลู
กอม ยั
งมี
หมากซองซึ่
งเป็
นที่
นิ
ยมกั
นในหมู่
ผู้
ชาย กลุ่
มของใช้
ในชี
วิ
ตประจำวั
น ประเภท
สบู่
ยาสี
ฟั
น เที
ยนไข และกลุ่
มเครื่
องเขี
ยน
ปากกา สี
สมุ
ด
พวกเราออกจากตั
วหมู่
บ้
านหลั
ก
จนกระทั่
งถึ
งบ้
านไร่
ปลายนา แถวนี้
มี
บ้
าน
เพี
ยงไม่
กี่
หลั
ง ส่
วนใหญ่
เป็
นพื้
นที่
ทุ่
งนา พวก
เราจอดมอเตอร์
ไซค์
ไว้
ริ
มทาง แล้
วพากั
น
เดิ
นดุ่
มๆ เข้
าไป เจ้
าของบ้
านออกมาต้
อนรั
บ
ทั
นที
เมื่
อเห็
นพวกเรามาถึ
ง ชั
กชวนให้
นั่
ง
หน้
าบ้
านใต้
ร่
มเงาของไม้
ใหญ่
เป็
นที่
หลบ
แดดอย่
างดี
พอลมโชยมาเย็
นๆ ทำให้
ไม่
อยากไปไหนแล้
ว
ครอบครั
วนี้
มี
สี่
คนคื
อพ่
อแม่
และ
ลู
กชายกั
บลู
กสาว ลู
กชายคนโตเป็
นมิ
ตร
คุ
ณโกปี
เป็
นครอบครั
วชาวนาชาวสวน พวก
เขาเพิ่
งเกี่
ยวข้
าวสาลี
เสร็
จ จึ
งได้
พั
กหลั
งจาก
ผ่
านงานหนั
ก ตอนนี้
คอยดู
แลสวนและฝู
งวั
ว
น้
องสาวยกชาร้
อนๆ มาเสิ
ร์
ฟตามธรรมเนี
ยม
ของการต้
อนรั
บ
พวกเขาพาไปที่
สวนมะนาว กำลั
ง
ออกผลเป็
นปี
แรกเสี
ยด้
วย สวนมะนาว
สามารถสร้
างรายได้
เสริ
มให้
ชาวนาได้
อยู่
เรื่
อยๆ เพราะชาวอิ
นเดี
ยนิ
ยมดื่
มน้
ำมะนาว
โซดาและปี
บมะนาวในสลั
ด แถมยั
งนิ
ยมทำ
มะนาวดอง มะนาวจึ
งสามารถส่
งตลาดขาย
ได้
เรื่
อยๆ แต่
ราคาก็
คงขึ้
นอยู่
กั
บสภาวะทาง
เศรษฐกิ
จ
1. ชาวนาในหมู่
บ้
านกำลั
งเกี่
ยวข้
าวสาลี
ในฤดู
ร้
อน
1