23
เปรม ปราณ ปั
ญจาบ
ทางไกลเมื่
อผ่
านมาถึ
งเมื
องอั
คราในรั
ฐ
อุ
ตตระประเทศ
เดิ
นเที่
ยวท่
ามกลางแดดร้
อนจั
ด
และเดิ
นขึ้
นๆ ลงๆ ตามบั
นไดที่
ซั
บซ้
อน หาก
เตรี
ยมตั
วไม่
ดี
ก็
อาจจะเกิ
ดอาการอั
นไม่
พึ
ง
ปรารถนาได้
อย่
างเช่
นอาการหมดแรงและ
เวี
ยนศี
รษะ พบหลายคนเป็
นเช่
นนี้
ในระหว่
างการเดิ
นชมและถ่
ายภาพ
ไปเรื่
อยๆ ก็
ได้
ยิ
นเสี
ยงบรรยายเป็
นภาษา
ต่
างๆ หลายภาษาจากคนนำเที่
ยว รวม
ทั้
งภาษาไทยด้
วย เลยหาดู
ว่
าอยู่
ตรงไหน
ปรากฏว่
ามี
คนไทยกลุ่
มใหญ่
มาเที่
ยวด้
วย ซึ่
ง
ก็
ไม่
แปลกใจนั
ก เพราะคนไทยมาเที่
ยวเมื
อง
อั
คราอยู่
เรื่
อยๆ
ป้
อมอั
ครามี
เสน่
ห์
ทางศิ
ลปะซึ่
งชวน
ให้
ผมเดิ
นไปเดิ
นมาได้
นานเกื
อบ 2 ชั่
วโมง
แต่
แล้
วก็
จึ
งจำใจจากลา หากจะรอชมพระ-
อาทิ
ตย์
ตกดิ
นริ
มแม่
น้
ำยมุ
นาก็
คงจะรออี
ก
นานมาก เป็
นอั
นว่
ากลั
บโรงแรมก่
อน ยาม
เย็
นจะได้
มี
เรี่
ยวแรงเดิ
นสำรวจเมื
องในมุ
ม
อื่
นๆ อี
ก
หลบอยู่
ในห้
องเพี
ยงระยะเวลาสั้
นๆ
รอจนกระทั่
งพระอาทิ
ตย์
กำลั
งจะสิ้
นแสง
ความร้
อนของอุ
ณหภู
มิ
ลดแรงลงไปบ้
าง จึ
ง
โผล่
ออกจากห้
องไปเดิ
นเที่
ยวก่
อนราตรี
การเที่
ยวแบบไม่
วางแผนก่
อนสร้
าง
บทเรี
ยนให้
ได้
เรี
ยนรู้
อี
กบทหนึ่
ง เรื่
องของ
เรื่
องก็
คื
อว่
า อยากจะไปเดิ
นตลาดเก่
ากั
บ
ห้
างสรรพสิ
นค้
า เดิ
นตลาดเก่
าใครๆ ก็
รู้
จั
ก
เพราะเป็
นย่
านที่
คนทั่
วไปเดิ
นกั
น ข้
อนี้
ไม่
มี
ปั
ญหา แต่
จะเดิ
นห้
าง... ข้
อนี้
สร้
างปั
ญหา
สอบถามผู้
คนแต่
กลั
บไม่
ใครจะรู้
จั
ก ลอง
ถามกั
บพวกเจ้
าของร้
านค้
าเผื่
อจะรู้
จั
กกั
น
บ้
าง ก็
ปรากฏว่
าถามห้
าคนก็
ได้
ชื่
อมาห้
า
ตลาดที่
ไม่
ซ้
ำกั
น ไปถามกั
บพวกรถโดยสารก็
พาไปอี
กตลาดหนึ่
ง ตอนนี้
หมดเงิ
นไปเกิ
น
ร้
อยรู
ปี
แล้
วและเวลาก็
ล่
วงเลยมาหลั
งสอง
ทุ่
ม ยั
งไม่
ได้
เห็
นห้
างสรรพสิ
นค้
าเลย แต่
ก็
ทำให้
ได้
ไปเห็
นตลาดคนเดิ
นหลายแห่
ง จน
กระทั่
งมาโผล่
ที่
ป้
อมอั
คราอี
กรอบหนึ่
ง จึ
ง
คิ
ดว่
าคื
นนี้
พอแค่
นี้
แหละ เสี
ยเวลาและเสี
ย
เงิ
นโดยใช่
เหตุ
สิ่
งที่
กลายเป็
นบทเรี
ยนก็
คื
อ ถ้
า
บอกชื่
อสถานที่
ที่
ต้
องการไปไม่
ชั
ดเจนว่
าจะ
ไปลงตรงไหน จะเป็
นเหตุ
ให้
เสี
ยเงิ
นไปโดย
เปล่
าประโยชน์
พลอยทำให้
การตกลงราคา
ค่
ารถจากจุ
ดหนึ่
งไปจุ
ดหนึ่
งสร้
างความไม่
ชั
ดเจน พวกรถรั
บจ้
างสามารถเรี
ยกค่
า
โดยสารจากนั
กท่
องเที่
ยวได้
มากเลยที
เดี
ยว
พวกเขามั
กจะเป็
นฝ่
ายถู
กต้
องเสมอเพราะไป