Page 218 - PreamPranPunjab-full-56

เปรม ปราณ ปัญจาบ 217
โรงเรี ยนขนาดเล็ก มีอาคารใหญ่
เพียงหลังเดียวชั้นเดียว ก่ออิฐถือปูนซึ่ งสร้าง
ยั งไม่เสร็จ แต่ ใช้การได้ แล้ว อาคารและ
โ รง เ รี ยนล้ อมรอบ ไ ปด้ วยทุ่ งข้ า วสาลี
โรงเรียนไม่ มีรั้วกั้ น ทั่วทุ กทิศเป็นทุ่ง แล้ว
เจาะที่ ว่ างตรงกลางเป็ นโรงเรียน เด็ ก
นั ก เ รี ยนจะ เดิ นลั ดทุ่ งตามถนนดิ นเ ข้ า
โรงเรียน การนั่งเรียนท่ ามกลางฤดูกาลเก็บ
เกี่ยวนี้ เด็กๆ ได้เห็นชี วิตชาวนาไปด้วย และ
หลีกเลี่ยงไม่พ้นที่จะรั บกลิ่นไอดิ นหรื อกลิ่ น
ฟาง (หากเรียนไม่รู้เรื่องก็ออกไปเกี่ยวข้าวดี
กว่า?)
ดู ป้ายโรงเรียน เป็นภาษาปัญจาบี
บอกว่ าเป็นสถานศึกษาเอกชน สนับสนุ น
โดยมู ลนิธิแห่ งหนึ่ง แม้ว่ าจะเป็นโรงเรียน
ประถมขนาดเล็ กก็ ตาม แต่ ชื่อโรงเรี ยนดู
ใหญ่โตมาก พวกเขาใช้ คำว่า “สถาบันวิชา
สถานศึ กษา ศาสนสถาน
แดดตอนสายๆ กำลังเริ่มร้อนแรง
ขึ้น และการตะลอนไปตามแห่งที่ ต่างๆ ก็
กำลังจะเริ่มขึ้ นเช่นกัน แผนทัวร์หมู่บ้ านใน
ภาคเช้ามีอยู่สัก 3 เรื่องหลักๆ คือ ดูสภาพ
ทั่วไปของหมู่บ้ าน เยี่ ยมชมโรงเรียน และ
เยี่ยมชมคุรุดวารา คนพาไปคื อคุณโกปี ซึ่ง
ไม่ได้ พาไปแบบเรียงตามลำดั บ เน้นความ
สะดวกของคนนำทางเป็นหลัก
ก่อนออกจากบ้ าน ถูกเรียกร้องจาก
คนรอบข้างว่าให้ แปลงโฉมเสียก่อน คุณโกปี
วิ่งหาผ้าสีส้มมาจัดแจงโพกศีรษะจนเรียบร้ อย
กลายเป็นหนุ่มปัญจาบี ไปเสียแล้ว
สถานที่ที่ใกล้ บ้ านมากที่ สุ ดก็ คื อ
โรงเรียนประถม ตั้ งอยู่ ตรงข้ามกับบ้ านครู
แจ็คกี้นี่เอง มองเห็ นอยู่ในระยะใกล้ ๆ ตา
แต่ถนนอ้อมทุ่งข้ าวสาลี ทำให้ต้ องเดินไกล
กว่าที่ตาเห็น