รำลึ
ก “สั
ตยา ไส บาบา” : มหั
ศจรรย์
แห่
งภารตะในยุ
คโลกาภิ
วั
ตน์
๓๓
ดร.อาจอง ชุ
มสาย ณ อยุ
ธยา
ท่
านไส บาบา มาเป็
นชุ
ด ไม่
ได้
มาเดี่
ยวๆ ในอดี
ตนั้
น นั
กบุ
ญที่
ยิ่
ง
ใหญ่
ของประเทศอิ
นเดี
ย เช่
น พระรามมาองค์
เดี
ยวแล้
วก็
จบไป พระ
กฤษณะมาองค์
เดี
ยวแล้
วก็
จบไป
๒๘
แต่
สำหรั
บคราวนี้
ท่
านไส บาบา บอก
ว่
าท่
านจะมา ๓ ครั้
ง ในสมั
ยแรกคื
อ ท่
านไส บาบา แห่
งเชอร์
ดิ
๒๙
ท่
านมา
เพื่
อมาปู
พื้
นให้
กั
บท่
านไส บาบา องค์
นี้
(ท่
านสั
ตยา ไส บาบา) และท่
านไส
บาบา องค์
นี้
บอกว่
าท่
านมาในปลายยุ
คที่
เรี
ยกว่
ากลี
ยุ
ค แล้
วจะจบสิ้
นไป
แล้
วท่
านไส บาบา ที่
จะมาอี
กครั้
งหนึ่
งก็
คื
อตั
วท่
านนั่
นแหละที่
จะกลั
บมาอี
ก
ครั้
งหนึ่
ง ซึ่
งจะเรี
ยกว่
า ท่
าน “เปรมมา ไส” (Prema Sai) เปรม คื
อ
ความรั
ก ความเมตตา
๒๘
พระรามอวตารลงมาเพื่
อปลู
กฝั
งความจริ
งและความชอบธรรม พระกฤษณะอวตารมาเพื่
อดู
แล
ต้
นไม้
แห่
งสั
นติ
และความรั
ก ความเมตตา ที่
มา : “พบพระเจ้
าที่
อิ
นเดี
ย” แปลจาก “God Lives
In India” โดย Dr.R.K. Karanjin
๒๙
ท่
านไส บาบาแห่
งเชอร์
ดิ
(Sai Baba of Shirdi) หรื
อ เชอร์
ดิ
ไส บาบา (ระหว่
างปี
๒๓๘๐/
๑๘๓๗–๒๔๖๑/๑๙๑๘) ส่
วนเชอร์
ดิ
ตั้
งอยู่
ในอำเภออั
ฮเม็
ดนากั
ร (Ahmed Nagar )