Page 33 - ภารตะฟอรั่ม4

Basic HTML Version

รำลึ
ก “สั
ตยา ไส บาบา” : มหั
ศจรรย์
แห่
งภารตะในยุ
คโลกาภิ
วั
ตน์
๒๕
ถ้
ามี
การเกิ
ดมี
การดั
บ ท่
านไส บาบา บอกอย่
างนี้
ไม่
ใช่
ความจริ
เพราะมี
การเปลี่
ยนแปลง ความจริ
งต้
องไม่
มี
การเปลี่
ยนแปลง ท่
านบอกว่
จงค้
นหาความจริ
งให้
ได้
ถ้
าพวกเรามาค้
นหากั
นจริ
งๆ จะพบว่
าโลกนี้
ไม่
เป็
ความจริ
ง เพราะโลกนี้
เกิ
ดขึ้
นมาตั้
งแต่
เมื่
อสี่
พั
นห้
าร้
อยล้
านปี
ที่
แล้
จั
กรวาลไม่
เป็
นความจริ
ง เพราะเกิ
ดขึ้
นมาเมื่
อหมื่
นสี่
พั
นกว่
าล้
านปี
ที่
แล้
ตอนนี้
หลุ
มดำในอวกาศเริ่
มเกิ
ดขึ้
นซึ่
งดู
ดเอาทุ
กสิ่
งทุ
กอย่
างเข้
าไป หากสั
วั
นหนึ่
งหลุ
มดำในอวกาศที่
มี
เยอะ เกิ
ดขึ้
นตรงศู
นย์
กลางของกาแล็
กซี
มี
แรง
มากขึ้
น จะดู
ดทุ
กสิ่
งทุ
กอย่
างเข้
าไป แล้
วจั
กรวาลจะหายวั
บไปกั
บตา นี่
เป็
เรื่
องราวทางวิ
ทยาศาสตร์
ก็
พบว่
าไม่
ใช่
เป็
นความจริ
งสั
กอย่
าง
แล้
วอะไรเป็
นความจริ
ง พวกเราต้
องค้
นหาให้
ได้
อะไรที่
ไม่
มี
การ
เกิ
ดไม่
มี
การดั
บ อะไรที่
เป็
นสิ่
งมั่
นคงคงที่
อยู่
ตลอดเวลา จะเหลื
ออยู่
อย่
าง
เดี
ยว นั่
นคื
อนิ
พพาน นิ
พพานไม่
มี
การเกิ
ดไม่
มี
การดั
บ ไม่
มี
การ
เปลี่
ยนแปลง เป็
นสภาพที่
มั่
นคงคงที่
นิ่
งเฉยตลอดเวลา เพราะฉะนั้
นิ
พพานเป็
นความจริ
นอกนั้
นไม่
ใช่
ไม่
มี
อะไรที่
พวกเราจะยึ
ดมั่
นว่
าเป็
ความจริ
งได้
เพราะมี
การเปลี่
ยนอยู่
ตลอดเวลา นี่
คื
อสั
จธรรมซึ่
งท่
านไส บาบา
บอกว่
าต้
องอยู่
ในการศึ
กษาด้
วย
ข้
อที่
สาม คื
อ ความประพฤติ
ชอบ
ทุ
กคนต้
องทำในสิ่
งที่
ถู
กต้
อง
ชี
วิ
ตของพวกเราต้
องเต็
มไปด้
วยคุ
ณธรรม ช่
วยเหลื
อคนอื่
น ทำประโยชน์
ให้
แก่
ส่
วนรวมตลอดเวลา
คุ
ณค่
าความเป็
นมนุ
ษย์
ข้
อที่
สี่
คื
อ ความสงบสุ
ทุ
กคนต้
องมี
ความสงบ มี
ความสุ
ข จิ
ตใจต้
องมั่
นคง ต้
องหยุ
ดนิ่
งตลอดเวลา ท่
านไส บาบา
สอนง่
ายๆ ว่
า พวกเราอยากจะมี
ความสงบสุ
ขนั้
นง่
ายนิ
ดเดี
ยว พวกเรามั
จะพู
ดว่
า “ฉั
นต้
องการความสงบสุ
ข” อยากจะมี
ความสุ
ข จะทำอย่
างไร คำ
ตอบอยู่
ในคำพู
ด...ท่
านไส บาบา บอก “ฉั
นต้
องการความสงบสุ
ข” อยากจะ
ให้
มี
ความสุ
ขอย่
างเดี
ยว ในเมื่
อมี
สามคำ ต้
องตั
ดตั
ว “ฉั
น” ออกไป ตั
ดตั
“ต้
องการ” ออกไป แล้
วจึ
งจะเหลื
อแต่
คำว่
า “ความสงบสุ
ข” ซึ่
ง “ฉั
น” ที่
พวกเรายึ
ดมั่
นถื
อตนอยู่
ตลอดเวลา ตั
ว “ต้
องการ” คื
อสาเหตุ
แห่
งความทุ
กข์
ต้
องไม่
มี
ความ “ต้
องการ” ต้
องการมากจึ
งผิ
ดหวั
งมาก ต้
องการน้
อยจึ
ผิ
ดหวั
งน้
อย ไม่
ต้
องการอะไรเลยก็
ไม่
ผิ
ดหวั
งอะไรเลย ตั
ดตั
ว “ต้
องการ”
ออกไป ตั
ดตั
ว “ฉั
น” ออกไป แล้
วพวกเราจะมี
แต่
“ความสงบสุ
ข”