Page 50 - ภารตะฟอรั่ม2

๔๔ ภารตะศึกษาฟอรั่ ม (๒)
ผมขอยกตัวอย่างสมัยที่ผมเรี ยนปี ที่ ๑ ในมหาวิ ทยาลัยโอซากา ประเทศ
ญี่ ปุ่ น ได้ พบอาจารย์ วิชาพลศึกษาและทราบว่ าลูกของอาจารย์ กํ าลังจะจบ
ระดับชั ้ นมัธยมศึกษาตอนปลายและปี หน้ าจะเข้ าเรียนระดับมหาวิทยาลัย ผมเลย
ถามว่ าจะให้ ลูกชายเข้ าเรี ยนในมหาวิทยาลัยโอซากาซึ่งมีชื่ อเสียงหรือไม่ อาจารย์
ตอบว่าไม่ได้ เพราะลูกชายเรี ยนไม่เก่ งจะเข้าไม่ได้และต้ องไปเรี ยนมหาวิทยาลัยของ
เอกชน อัตราส่วนในการสอบเข้ามหาวิทยาลั ยของรัฐ ๓ หรื อ ๔ ต่อ ๑ เท่านั ้ นเอง
ถ้ าเรี ยนได้คะแนนเพียง ๗๐% จะไปสอบเข้ ามหาวิทยาลัยชั ้ นนําไม่ได้ อยู่แล้ว ต้ อง
รู้ ตัว เพราะอัตราดังกล่าวจะแข่งขันเฉพาะในกลุ่มของผู้ที่มี คะแนนสูงเท่านั ้ นเอง นี่
เป็ นเรื่องสําคัญซึ่งจะต้ องรู้ ตัวเอง แต่ คนไทยไม่ใช่แบบนี ้ สอบเอนทรานซ์กันทั ้ ง
ประเทศ สูญเสียทรั พยากรไปเท่าไร แล้วไม่ได้ อะไร รู้ ว่าไม่ได้ แล้ วจะทํ าไปทําไม
ที่มา : http://www.abdulkalam.nic.in/abdulkalam/sllatest1.jsp
ผู้ช่วยศาสตราจารย์เอี่ยม ทองดี
ตามที่อาจารย์ได้ กล่าวไว้ ตั ้ งแต่แรกว่าคนไทยไม่ ค่อยสนใจจะใช้ อินเดี ย
เป็ นแบบเรี ยนหรือคติหรื อ Stereotype สถาบันวิจัยฯเรากําลังทํ างานด้ านนี ้
กล่ าวคือมีศูนย์ภารตะศึกษา อาจารย์ พอมีคําแนะนํ าอะไรที่จะทํ าให้ ศูนย์แห่ งนี ้ มี
ชี วิตและไปต่อได้ อยากได้ คําแนะนําที่ ช่วยให้ พวกเราสามารถไปขุดทองหรื อหา
เพชรได้ เพราะพวกเรารู้ ว่าอิ นเดียมีคุณค่า แต่ว่าไม่ อยากได้ หรืออย่ างไรก็ไม่ทราบ